Ciśnienie tętna (amplituda ciśnienia, amplituda tętna, ang. pulse pressure, PP) zwane potocznie pulsem lub po prostu tętnem, jest wskaźnikiem czynności układu krążenia i oznacza różnicę pomiędzy ciśnieniem tętniczym skurczowym i rozkurczowym. Obecnie istnieją niezaprzeczalne dowody na to, że poziom ciśnienia tętna jest ważnym czynnikiem, który decyduje o rozwoju powikłań u osób z różnymi chorobami układu krążenia.
Poziom ciśnienia tętna może w wiarygodny sposób pokazywać “prawdziwy wiek” naczyń krwionośnych, który nie zawsze musi odpowiadać ich wiekowi biologicznemu.
Prawidłowe ciśnienie tętna u zdrowych osób dorosłych wynosi około 30-60 mmHg..
 

Obniżone tętno

Obniżone tętno mówimy o nim, gdy różnica pomiędzy ciśnieniem tętniczym skurczowym i rozkurczowym wynosi mniej niż 30 mmHg (np. 125/100 mmHg).
 
Najczęstszymi przyczynami takiego stanu są:

• zmniejszenie objętości wyrzutowej lewego przedsionka serca (tamponada, zapalenie osierdzia przewlekłe zarostowe lub zwężenie aorty);
• nadmierna tachykardia, kiedy czas zapełnienia przedsionków serca nagle się zmniejsza;
• szok w rezultacie zwiększenia obwodowego oporu naczyniowego;

Podwyższony puls

Podwyższony puls ma miejsce, gdy różnica pomiędzy ciśnieniem tętniczym skurczowym i rozkurczowym wynosi ponad 60 mmHg (np. 140/70 mmHg).
Tak wysokie tętno jest bardzo szkodliwe dla organizmu, gdyż przyspiesza naturalne starzenie się organów wewnętrznych, zwłaszcza serca, mózgu oraz nerek.
 
Najczęstszymi przyczynami są:

• zwiększenie sztywności większych tętnic;
• zespół hiperkinetyczny;
• miażdżyca;
• przewlekła niewydolność serca;
• anemia;
• ciąża;
• stres;
• blokada serca;
• zapalenie wsierdzia;
• zwiększone ciśnienie śródczaszkowe.

 
W przypadku istotnej zmiany (obniżenia lub zwiększenia) ciśnienia tętna należy natychmiast zwrócić się do lekarza.